Tweede leven voor sportkledij, nieuw begin voor Svitlana

Interview met Svitlana, vrijwilligster bij Sportswitch

Op een frisse donderdagmiddag trek ik naar Anderlecht, waar Sportswitch sinds kort een gloednieuwe locatie heeft. Deze sportieve kringloopwinkel, een initiatief van Les Gazelles de Bruxelles vzw, maakt sport toegankelijk voor iedereen in Brussel. Nog voor ik goed en wel binnen ben, komt een energieke vrouw me tegemoet. Svitlana, door haar collega’s liefdevol “de ster van Sportswitch” genoemd, verwelkomt me met een brede glimlach.

Kan je jezelf eens voorstellen?

Ik ben Svitlana, 55 jaar en moeder van drie volwassen kinderen. Ik kom uit Kiev, Oekraïne, waar mijn familie nog steeds woont. Drie jaar geleden ben ik samen met andere lotgenoten naar België gekomen. Eerst verbleef ik drie maanden in een crisiscentrum van het Rode Kruis, daarna werd ik opgevangen door een vrouw en haar hond. Dankzij haar vond ik opnieuw een beetje rust en veiligheid.

Het leven in België is niet altijd eenvoudig geweest, maar ik ben dankbaar voor de mensen die mij hebben geholpen. Ondertussen heb ik mijn inburgeringscursus gedaan en leer ik nog steeds Nederlands via het CVO. Ik steek veel tijd in mijn oefeningen en studeer zorgvuldig. Het geeft me voldoening om stap voor stap vooruit te gaan.

Hoe ben je in contact gekomen met Les Gazelles en Sportswitch?

Toen ik in Brussel terechtkwam, kreeg ik de tip om eens langs te gaan op de Vrijwilligersmarkt in Muntpunt. Daar ontdekte ik allerlei mogelijkheden om vrijwilligerswerk te doen. Het leek me een prachtige manier om nieuwe mensen te leren kennen en mijn Nederlands te oefenen.

Les Gazelles sprongen er voor mij meteen uit, omdat ik altijd al sportief ben geweest. In Oekraïne deed ik veel aan sport: fietsen, schaatsen, skiën, en dat wilde ik graag verderzetten.

Wat sprak je aan om vrijwilligster te worden bij de naaiateliers?

Door mijn vroegere ervaring in een textielfabriek kon ik goed met de naaimachine werken. Het naaiatelier leek daarom een perfecte match. Ik deel er mijn kennis met andere deelnemers en samen geven we sportkledij die niet verkocht wordt een tweede leven. Dat doen we niet alleen praktisch, maar ook creatief, we maken er vaak verrassende en mooie ontwerpen van.”

Wat herinner je je nog van je start als vrijwilligster?

Ik was niet alleen actief in het naaiatelier, maar nam ook deel aan andere activiteiten voor vrijwilligers. Zo ging ik op dinsdagavond naar de dansles en op zaterdag mee wandelen door Brussel. Dankzij die momenten leerde ik veel nieuwe mensen kennen en werd mijn Nederlands stap voor stap beter.

Tijdens de danslessen en wandelingen vertelde ik enthousiast over het naaiatelier, waardoor er al snel meer vrouwen nieuwsgierig werden en ook hun weg vonden naar Sportswitch.

Kan je een moment beschrijven dat je geraakt heeft tijdens je vrijwilligerswerk?

Het is moeilijk om één moment te kiezen, want ik krijg zoveel energie van het helpen van anderen. Wat me vooral raakt, is dat ik zelf zo veel steun heb gekregen. Ik ben ziek geweest en heb moeilijke periodes doorgemaakt, maar dankzij het vrijwilligerswerk en de mensen rondom mij heb ik geleerd altijd positief te blijven.

Wat hoop je in de toekomst nog te doen bij Les Gazelles of daarbuiten?

Ik wil me graag blijven inzetten voor de winkel en het naaiatelier. Voor de rest zie ik wel wat er op mijn pad komt. Vrijwilligerswerk heeft me al zoveel onverwachte kansen gebracht.

Is er nog iets dat we niet hebben besproken, dat je graag kwijt wil?

Ik wil vooral iedereen bedanken die mij heeft gesteund. Ik zal altijd dankbaar blijven voor de kansen die ik heb gekregen. Mijn grootste hoop is dat er een einde komt aan de oorlog in Oekraïne, en ook elders.

Interview en fotograaf: Birte Verhaegen